نشسته ام روی صندلی کنار میز

خودکار به دست و کاغذی سفید و خیس

خیس از اشکهای من

غمگینم نمیدانم چرا؟

عشقی نیست برای گفتن

حرفی نیست برای نوشتن

تنها تکرار لحظه هاست که می گذرد بر من

و تنها چسباندن کلمات است سر گرمی من

نمی دانم تا کی انتظار کشیدن

تا کی تنها نشستن

این درخت که میوه نمی دهد

چرا کودش می دهم

چرا.....                      

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: